Η μεταταρσαλγία – πτώση μεταταρσίων είναι μια πάθηση στην οποία το πέλμα του ποδιού φλεγμαίνει στην περιοχή των κεφαλών των μεταταρσίων και των μεταταρσιοφαλαγγικών αρθρώσεων και γίνεται επώδυνο. Η μεταταρσαλγία επηρεάζει άμεσα τη βάδιση και την ποιότητα ζωής. Μπορεί να εμφανιστεί μετά από συμμετοχή σε δραστηριότητες με τρέξιμο πολλών χιλιομέτρων. Συναντάται συχνότερα σε γυναίκες.

 

ΑΙΤΙΑ

  • Μηχανικά αίτια, όπως κότσι (βλαισός μεγάλος δάκτυλος), σφυροδακτυλία
  • Ανατομικά αίτια, όπως βραχύς αχίλλειος τένοντας, κοιλοποδία
  • Αρθρίτιδα που συνοδεύεται από μεταταρσαλγία,όπως δύσκαμπτος μεγάλος δάκτυλος (Hallux rigidus), εκφυλιστικές αρθρίτιδες δακτύλων, ρευματοειδής αρθρίτιδα, ουρική αρθρίτιδα
  • Μεταταρσαλγία νευρικής αιτιολογίας, όπως σε νευρίνωμα Morton
  • Ιδιοπαθής μεταταρσαλγία, όπου δεν εξακριβώνεται κάποιο αίτιο και ίσως ενοχοποιείται η χρόνια καταπόνηση, όπως σε δρομείς μεγάλων αποστάσεων, καθημερινή χρήση ακατάλληλων σκληρών υποδημάτων, ή χρήση ψηλοτάκουνων υποδημάτων (σε γυναίκες).
  • Ηλικία: όσο αυξάνεται η ηλικία, τόσο μεγαλύτερη η παθανότητα μεταταρσαλγίας. Το υποδόριο λίπος ατροφεί, με συνέπεια να γίνεται εντονότερη η πίεση στο δέρμα από τις κεφαλές των μεταταρσίων.
  • Παχυσαρκία
  • Κάταγμα κοπώσεως
  • Παλαιότεροτραύμα

 

ΚΛΙΝΙΚΗ ΕΙΚΟΝΑ

Το κυριότερο σύμπτωμα είναι πόνος στο πέλμα ιδίως κατά τη βάδιση, λίγο κεντρικότερα από τα δάκτυλα. Μπορεί να είναι πρωϊνός, ή και να επιδεινώνεται κατά τη διάρκεια της ημέρας. Το πέλμα του ασθενούς συνήθως εμφανίζει επώδυνους κάλους (τήλους), οι οποίοι και αποτελούν ενδείξεις χρόνιας υπερβολικής πίεσης.

Επώδυνοι κάλοι (τήλοι) σε πέλματα

ΔΙΑΓΝΩΣΗ

Η διάγνωση τίθεται με το ιστορικό και τη χαρακτηριστική κλινική εικόνα. Στη διάγνωση, όμως, θα βοηθήσουν απλές ακτινογραφίες του ποδιού. Απεικονιστικά, μπορεί να χρειαστούν μαγνητική τομογραφία και πελματογράφημα. Θα χρειαστούν, επίσης, ειδικές αιματολογικές εξετάσεις για τη διάγνωση (ή τον αποκλεισμό) κάποιων παθήσεων, όπως ρευματοειδής αρθρίτιδα και ουρική αρθρίτιδα.

 

ΘΕΡΑΠΕΙΑ

 Ο πιο σημαντικός παράγοντας για την επιτυχή θεραπεία μιας μεταταρσαλγίας είναι η ανεύρεση και αντιμετώπιση της αιτίας που την προκαλεί.

Αρχικά, η θεραπεία είναι συντηρητική και περιλαμβάνει, ανάπαυση και λήψη αντιφλεγμονωδών φαρμάκων που συχνά προσφέρουν μια ανακούφιση. Επίσης, κατάλληλα υποδήματα με πέλματα που απορροφούν κραδασμούς μπορεί να βοηθήσουν.

Όταν η μεταταρσαλγία συνεχίζει παρά τα συντηρητικά μέτρα αντιμετώπισης, τότε μπορεί να χρειαστεί χειρουργική θεραπεία. Υπάρχει πληθώρα επεμβάσεων για τη χειρουργική αντιμετώπιση της μεταταρσαλγίας, όπως είναι η βράχυνση των μεταταρσίων, διορθωτικές οστεοτομίες των μεταταρσίων, και η διόρθωση τυχόν βλαισού μεγάλου δακτύλου (κότσι). Η επιλογή της μεθόδου εξαρτάται κυρίως από την αιτία, αλλά και από τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του κάθε ασθενούς (ηλικία, δραστηριότητες, γενική κατάσταση) γι΄ αυτό και είναι πάντα εξατομικευμένη. Ο χρόνος αποθεραπείας εξαρτάται από τον τύπο της επέμβασης, αλλά γενικά είναι 2-4 εβδομάδες.

 

Παράδειγμα οστεοτομίας μεταταρσίου: Οστεοτομία Weil

Είναι λοξή οστεοτομία βράχυνσης του μεταταρσίου. Εφαρμόζεται κυρίως στο 2ο μετατάρσιο, αλλά μπορεί να εφαρμοστεί και στο 3ο, 4ο ή 5ο. Για την καθήλωση της χρησιμοποιείται ένας συμπιεστικός κοχλίας.

 

Σχηματική απεικόνιση οστεοτομίας Weil

 

Εάν έχετε πόνο στο πόδι σας επικοινωνήστε άμεσα με τον εξειδικευμένο Ορθοπαιδικό Χειρουργό κ. Προδρομίδη Απόστολο για να εκτιμήσει λεπτομερώς το πρόβλημα σας και να σας προτείνει την ενδεδειγμένη για την περίπτωση σας αντιμετώπιση.